Dragutin Karlo Deklić - Ludi Inglez

Ludi Inglez

Kada su ono kraj mora, prije posljednjeg rata,

kopali temelje za hotel ispred velikih vrata,

svi su žurili od zore pa do kasnoga sata,

jedni da ispune nalog, a drugi da im raste plata.

Radnici jednoga jutra, kopajuć’ kao od čuda,

otkriše kameni oblik uspravnog muškog uda,

 a zatim mermernu ploču sa puno uklesanih slova

i htjedoše da zaliju beton preko kopanog rova.

Sve je to gledao ćutke jedan furresti stranac                             (1)

i kada je shvati kakva se to priprema žrtva,

on se prostre nad pločom i budući pravi znanac

izusti engleski glasno:”Samo preko mene mrtva”.

Poslije je meštar Stevo stvar izgladio lako;                              (2)     

strancu su prenijeli ploču zajedno sa kamenim udom,

radnici dobiše vina, a meštar zlatnik i piće jako

i dugo se pričalo u Budvi o jednom Inglezu ludom.              (+)

Note:

1 strani stranac (iz inostranstva);

2 majstor, poslovodja;

(+) Radilo se u stvari o poznatom engleskom naučniku Sir A. Thonbee-ja,   koji je svojevremeno ljetovao u Budvi i skupljao razne iskopine iz nalazišta na mjestu današnjeg hotela “Avala”, pa je dobar deo toga ustupio Britanskom muzeju u Londonu, gdje se i danas čuva sa naznakom porijekla. Pomenute iskopine potiču iz feničansko-grčke epohe, negdje oko 2000 prije hrišćanske ere

i označuju, izmedju ostalog, postojanje u tadašnjoj Budvi kednog putničkog svratišta i “kuće veselja”, kako slijedi iz natpisa na ploči koji glasi:”Pozdrav”.

Dragutin Karlo Deklić